آرشیو شهریور ماه 1400

براي انتخاب بهترين دستگاه هاي تهويه مطبوع بيمارستان ها بايد به چند نكته توجه داشت. نكته اول اينكه تهويه در بيمارستان اهميت بسياري دارد. يك دستگاه تهويه مناسب براي بيمارستان بايد رطوبت محيط در بخش هاي مختلف بيمارستان را به خوبي تنظيم كند.

نكته بعدي و مهم تر اين است كه دستگاه تهويه مناسب براي بيمارستان بايد از انتشار ميكروب ها جلوگيري كرده و حجم هواي مناسب را در هر زماني در مكان مورد نظر فراهم كند. و نكته آخر هم اين است كه يك دستگاه تهويه مطبوع بيمارستاني بايد با توجه به حفظ سلامت كاركنان و بيماران تهيه و تنظيم شود.

هدف از تهويه مطبوع در بيمارستان ها

شايد بتوان گفت هدف اصلي از تهويه مطبوع در بيمارستان ها سلامت جان كاركنان و بيماران است و به همين دليل طراحي دستگاه تهويه براي بيمارستان ها بسيار حساس و حياتي است. يك دستگاه تهويه مطبوع در بيمارستان بايد هواي سالمي براي تنفس فراهم بياورد و بتواند به خوبي غلظت مواد آلاينده توليد شده را كاهش داده و اين آلاينده ها را از داخل ساختمان خارج كند.

در واقع اين كارها باعث مي شود تا عفونت هاي هوابرد از داخل بيمارستان انتقال پيدا نكند. براي طراحي يك سيستم تهويه مناسب بيمارستاني بايد به چند نكته توجه داشت. ابتدا بايد ميزان تهويه در بيمارستان را در نظر گرفت، سپس مقدار و كيفيت هواي بيرون از بيمارستان كه به داخل آن جريان دارد اندازه گيري شود.

همچنين بايد جهت جريان هوا در بيمارستان بررسي شده و اين جهت بايد از بخش هاي تميز به سمت بخش هاي آلوده باشد. همچنين سيستم جريان هوا بايد به صورتي تنظيم شود كه هوا به صورت موثر وارد هر بخش از بيمارستان شده و آلاينده هاي توليد شده در هر بخش به نحو موثري خارج شوند.

روش هاي تهويه هوا در بيمارستان ها

به طور كلي براي تهيه هوا در بيمارستان از سه روش اصلي استفاده مي شود. كه به ترتيب تهويه طبيعي، تهويه مكانيكي و تهويه تركيبي ناميده مي شوند. در ادامه با هر يك از اين روش ها آشنا خواهيم شد.

تهويه طبيعي

يكي از معمول ترين و اولين راه هاي تهويه بيمارستان ها استفاده از روش تهويه طبيعي است. در اين روش نيروهايي مثل باد و نيروي شناوري حرارتي به دليل اختلاف چگالي هواي داخل و بيرون وظيفه تهويه هوا را انجام مي دهند.

با استفاده از اين نيروها هواي بيرون از طريق پنجره ها، درها، نورگيرها و هواكش ها به داخل ساختمان هدايت شده و همين طور هواي داخل از ساختمان خارج مي شود. آب و هواي منطقه، نقشه ساختمان و رفتار اشخاص ساكن در بيمارستان عواملي هستند كه ميزان استفاده از تهويه طبيعي را در بيمارستان تعيين مي كنند.

در اين روش بيشترين تهويه طبيعي هنگامي رخ مي دهد كه پنجره ها در دو طرف اتاق ها باز باشند. اين روش معايبي هم دارد. براي مثال در زمستان ها و به خصوص در شب ها امكان باز گذاشتن پنجره ها وجود ندارد.

همچنين استفاده از فن هاي اختلاط مثل فن سقفي يا اگزوز فن هاي تعبيه شده در پنجره ها تنها زماني مجازند كه هواي بيرون به ميزان كافي تامين باشد. چون ممكن است باعث انتشار آلاينده هاي هوا در اتاق بيمار شوند.

تهويه مكانيكي

در اين روش براي تهويه هوا از فن استفاده مي شود. اين فن ها ممكن است به صورت مستقيم در پنجره يا ديوار نصب شوند يا اينكه در كانال هوا به منظور تامين يا خروج هوا از اتاق نصب شوند. انتخاب نوع سيستم تهويه مكانيكي به ميزان زيادي به آب و هوا بستگي دارد.

مثلا در آب و هواي گرم و مرطوب كه نفوذ هوا بايد به حداقل ممكن برسد و تقطير هم بايد كاهش پيدا كند، استفاده از سيستم تهويه مكانيكي فشار مثبت پيشنهاد مي شود.

در مناطق سرد و خشك به منظور كاهش تقطير بايد ميزان كمتري از هواي داخل به خارج از ساختمان برسد و به همين دليل از تهويه فشار منفي استفاده مي شود. از تهويه فشار منفي همچنين براي اتاق هايي كه توليد آلاينده دارند مثل حمام، توالت و آشپزخانه استفاده مي شود.

تهويه تركيبي

در اين روش هم از روش طبيعي و هم از روش تهويه مكانيكي براي تهويه مطبوع بيمارستان استفاده مي شود. به طور كلي وقتي تهويه طبيعي به تنهايي نتواند هواي داخل ساختمان را مطبوع سازد، از هواكش هايي براي افزايش ميزان تهويه اتاق استفاده مي شود.

طريقه نصب فن ها بايد به گونه اي باشد كه هواي اتاق به طور مستقيم از ديوار يا سقف به خارج از ساختمان تخليه شود. مشكل اصلي اين روش صداي زياد هواكش هاي قدرت بالا است. همچنين نياز به منبع برق دايمي دارند و محل نصب آن ها هم بايد وجود داشته باشد.

تفاوت تهويه هوا در بيمارستان ها با ساير ساختمان ها

همانطور كه پيش تر هم گفته شد سيستم تهويه هوا در بيمارستان با ساير ساختمان ها متفاوت است. در بيمارستان ها بايد حركت هوا در داخل و بين بخش هاي مختلف محدود شود. همچنين براي كاهش آلودگي هايي مثل بو، ميكرو ارگانيسم ها، ويروس هاي هوابرد، مواد شيميايي خطرناك و مواد راديو اكتيو بايد از استانداردهاي خاصي براي تهويه و فيلتراسيون هوا تبعيت كرد.

همچنين در بيمارستان ها ممكن است هر بخشي به رطوبت و دماي متفاوتي نياز داشته باشد و بايد به اين موضوع توجه ويژه كرد. از همه مهمتر اينكه حساسيت طراحي سيستم تهويه هواي مطبوع در بيمارستان ها بسيار زياد است و بايد اين سيستم طوري طراحي شود كه از انتقال پاتوژن هاي هوا برد جلوگيري كرد.

انواع سيستم هاي مناسب تهويه هوا در بيمارستان ها

با توجه به مواردي كه ذكر شد سيستم هاي مختلفي براي تهويه هوا در بيمارستان ها پيشنهاد مي شود. در ادامه با هر يك از اين سيستم ها آشنا خواهيم شد.

سيستم فن كويل با توزيع هواي تازه مركزي

اين سيستم بهترين سيستم براي سرمايش و گرمايش اتاق هاي بستري، درمانگاه، اتاق پزشكان، اتاق پرستاران و اتاق هاي اداري بيمارستان هاست. در اين سيستم هواي مطبوع مورد نياز براي هر بخش از طريق يك دستگاه هواساز مركزي تامين شده و توسط كانال كشي به اتاق ها توزيع مي شود.

وجود ترموستات در اين سيستم كمك مي كند تا بتوان ميزان دماي اتاق را كنترل كرد. در اين روش يك فن كويل سقفي در بالا درب ورودي هر اتاق نصب مي شود. اين فن كويل ها فضاي اتاق را اشغال نمي كنند. اما بايد توجه داشت كه از آن ها در طبقاتي كه عايق حرارت كف ندارند نبايد استفاده كرد.

سيستم هوا رسان چند منطقه‌اي

از اين سيستم براي سرمايش و گرمايش اتاق هاي عمل و احيا، اتاق زايمان و جراحي استفاده مي شود. به طور كلي فضاهايي از بيمارستان كه نياز به تنظيم دماي جداگانه دارند بايد به سيستم هوا رسان چند منطقه اي مجهز شوند.

تهويه با واحدهاي محلي با استفاده از فن كويل

در روش تهويه با واحدهاي محلي با استفاده از فن كويل، سيستم سيال گرم و سرد با استفاده از شبكه لوله كشي، دما و سرما را از مركز به واحد تهويه محلي مي رساند. اين واحد هواي تازه يا هواي برگشتي را از اتاق مي گيرد، فيلتر مي كند و پس از عبور از كويل حرارتي يا برودتي وارد اتاق مي كند.

اين واحدها به طور معمول در زير پنجره ها قرار داده مي شوند و با شيرهاي حرارتي خودكار با سرعت هاي مختلف ونتيلاتور تنظيم مي شوند. از اين سيستم بيشتر براي بخش اداري بيمارستان استفاده مي كنند، چون امكان كنترل رطوبت هوا را ندارند.

كولر

از كولر هم مي توان براي تهويه هواي برخي از قسمت هاي بيمارستان ها استفاده كرد. البته صداي زياد و همچنين كنترل نداشتن روي رطوبت هوا مشكل اصلي استفاده از كولر است. به خصوص در برخي از مواقع رطوبت هوا باعث رشد عوامل قارچي مي شود

هود

براي كاهش انتشار آلاينده ها به خصوص در آزمايشگاه ها معمولا از هود استفاده مي شود. اين هودها با استفاده از قدرت مكشي كه دارند ذرات خروجي از منبع را گرفته و از طريق شبكه كانالي اين ذرات را به خارج انتقال مي دهند.

براي واحدهاي مسكوني، تجاري و اداري كه مساحت كوچكي دارند، استفاده از چيلرهاي بزرگ ممكن است به‌صرفه نباشد. در چنين ساختمان‌هايي يك دستگاه ميني چيلر مي‌تواند انتخابي ايده‌آل باشد. به غير از اينكه ميني چيلر‌ها از ابعاد كوچك‌تري بهره مي‌برند، هر دو نوع در ساير موارد از جمله نحوه عملكرد كاملا مشابه هستند.

اساس كار در يك ميني چيلر نيز درست مانند يك چيلر معمولي، خنك شدن آب در محفظه اواپراتور و هدايت آن به سمت فن كويل‌ها است تا بدين وسيله سرمايش مورد نياز براي واحدهاي يك ساختمان مسكوني، اداري، ورزشي و حتي صنعتي تامين شود.

يكي از مزاياي ميني چيلرها اين است كه نيازي به فضاي موتورخانه ندارند و براي كاركرد مناسب فقط به يك لوله ورودي آب گرم و يك لوله خروجي آب سرد نياز است. اين نوع از چيلرها نيازي به برج خنك‌كننده ندارند و خنك‌سازي با استفاده از هوا انجام مي‌شود.

ميني چيلرها امروزه تا ظرفيت ۱۰ تن تبريد نيز ساخته شده‌اند و براي ساختمان‌هايي كه قصد داريم به يك سيستم سرمايش يا گرمايش مستقل دسترسي داشته باشيم انتخاب مناسبي محسوب مي‌شوند. اين نوع از چيلرها نيز مانند چيلرهاي اصلي در دو بخش جذبي و تراكمي قابل تقسيم هستند. اغلبِ ميني چيلرها البته از نوع تراكمي هستند و با انرژي الكتريكي كار مي‌كنند.

اجزاي اصلي يك ميني چيلر

يك دستگاه ميني چيلر از اجزاي مختلفي برخوردار است كه گاهي اوقات تعداد آنها حتي نسبت به چيلرهاي مركزي و بزرگ نيز بيشتر است. در برخي از ميني چيلرها پمپِ گردش آب سرد و منبع انبساط نيز به صورت داخلي در خودِ دستگاه نصب شده‌اند. اما هر ميني چيلري داراي حداقل چهار جزء اصلي است كه به آنها اشاره مي‌كنيم.

كمپرسور

اين بخش در واقع مهمترين بخش هر چيلري محسوب مي‌شود كه نقش افزايش دهنده فشار و دماي مبرد را ايفا مي‌كند. يك ميني چيلر معمولا از يك يا دو كمپرسور اسكرال (Scroll) بهره مي‌برد. در برخي مدل‌ها مي‌توان كمپرسورهاي چرخشي يا پيستوني را نيز مشاهده كرد كه اسكرال رايج‌ترين نوع محسوب مي‌شود و به سه صورت معمولي، اينورتردار و ديجيتال توليد مي‌شود.

كندانسور

در كندانسور، مبرد گرماي خود را از دست مي‌دهد و به حالت مايع تبديل مي‌شود. كندانسورها در دو نوع هوا خنك (در مجاورت هوا) و آب خنك (در مجاورت آب) توليد مي‌شوند و معمولا در بسياري از ميني چيلرها از نوع هوا خنك استفاده مي‌شود.

تجهيزات انبساط

در هر سيكل تبريدي يك قطعه يا تجهيزات انبساط بايد وجود داشته باشد. اين تجهيزات كه معمولا با نام شير انبساط نيز شناخته مي‌شوند در سه نوع لوله‌هاي مويين، شير انبساط ترموستاتيكي و شير انبساط الكترونيكي توليد مي‌شوند. اين تجهيزات با هدفِ كاهش فشار مبرد و كنترل حجم مبرد عبوري به سمت اواپراتور در يك ميني چيلر به‌كار مي‌روند.

اواپراتور

محفظه اواپراتور تقريبا مرحله نهايي هر سيكل تبريدي محسول مي‌شود كه معمولا در ميني چيلرها به علت محدوديت در ابعاد، به صورت صفحه‌اي طراحي مي‌شوند. وظيفه اواپراتور تبخير كردن است و در واقع مايع سيال (مبرد) با عبور از اين قسمت به حالت گاز درمي‌آيد و براي تكرار سيكل تبريد به سمت كمپرسور هدايت مي‌شود.

ميني چيلر چطور كار مي‌كند؟

همانند يك چيلر تراكمي، در يك ميني چيلر نيز آب از طريق يك سيكل تبريد، خنك شده و براي سرمايش هوا در فن كويل‌ها و لوله‌هاي مسي هواساز جريان مي‌يابد. ماده مبرد ابتدا درون كمپرسور فشرده شده و با بالا رفتن دما و فشارِ آن، به سمت كندانسور هدايت مي‌شود. بسته به نوع كندانسور (هوا خنك يا آب خنك) اين ماده از حالت گاز به حالت مايع بازمي‌گردد.

مبرد سپس به شير انبساط و لوله‌هاي مويين وارد شده و افت فشار ناگهاني را تجربه مي‌كند. در مرحله بعد، مبرد به محفظه اواپراتور وارد مي‌شود. در اين محفظه آب و مبرد در نزديكي هم قرار مي‌گيرند و از آنجايي كه مبرد گرماي آب را به خود جذب مي‌كند مجددا به دماي تبخير رسيده و به حالت گاز درمي‌آيد. اين گاز براي تكرار سيكل به سمت كمپرسور باز مي‌گردد.

اكنون آبي كه در مجاورت مبرد بوده دماي خود را تا حد زيادي از دست داده و خنك شده است. اين آب توسط لوله‌هاي مخصوص به سمت فن كويل نصب شده در واحدهاي ساختمان هدايت مي‌شود تا با عبور باد از روي لوله‌هايي با دماي پايين، ساكنين هوايي خنك و مطبوع را تجربه كنند.

در فصل زمستان كه از ميني چيلر براي گرمايش هوا استفاده مي‌شود، محصول خروجي از سيكل تبريد تراكمي، آبِ گرم است كه با انتقال به فن كويل‌ها و هواساز باعث گرمايش واحد مي‌شود.

مزاياي ميني چيلر

اگرچه عملكرد كلي يك ميني چيلر با چيلرهاي اصلي و بزرگ مشابه است اما اين نوع چيلرهاي كوچك مزايا و معايب خاصي نيز دارند كه استفاده از آنها در يك مكان را توجيه‌پذير يا غيرقابل توجيه مي‌كنند.

ابعاد كوچك

طراحي جمع‌وجور اين نوع چيلرها انعطاف‌پذيري بالايي را براي نصب و به‌كارگيري ارائه مي‌دهد. امكان نصب در هر جاي ساختمان و حتي فضاهاي بيروني نيز وجود دارد.

مصرف انرژي كمتر

همان‌طور كه اشاره شد اكثر ميني چيلرها هوا خنك هستند و به همين دليل به برج خنك كننده يا پمپ آب كندانسور نيازي ندارند. بدين ترتيب مصرف انرژي برق و آب در آنها به مراتب كمتر است.

عملكرد بهينه كمپرسور

در ميني چيلرها معمولا از كمپرسورهاي اسكرال استفاده مي‌شود كه سر و صدا و لرزش كمي توليد مي‌كنند و معمولا اتلاف انرژي در آنها نيز كمتر است.

مقرون‌به‌صرفه

اگرچه قيمت يك ميني چيلر به نوع و برند سازنده آن بستگي دارد اما مجموعِ قيمت تمام شده يك ميني چيلر هوا خنك و هزينه‌هاي نصب و نگهداري آن نسبت به يك چيلر معمولي به مراتب پايين‌تر است.

معايب ميني چيلر

عليرغم مزايايي كه يك ميني چيلر ممكن است ارائه دهد اما معايبي هم دارد كه باعث مي‌شود استفاده از آن در هر شرايطي انتخاب مناسبي نباشد.

آسيب‌پذيري

اگرچه ميني‌ چيلرها قابليت نصب در فضاي باز را دارند اما در اين صورت با مشكلات و چالش‌هاي مختلفي نيز روبه‌رو خواهيد شد. اين دستگاه‌ها در برابر شرايط محيطي مانند وزش باد شديد يا باران و برف آسيب‌پذير هستند.

طول عمر كم

با توجه به ابعاد كوچك و سادگي بيشتر اين نوع از چيلرها، از فناوري ساده‌تري براي ساخت آنها استفاده مي‌شود و به خصوص اگر در شرايط محيطي چالش‌برانگيز استفاده شوند، معمولا عمر كوتاه‌تري را ارائه مي‌دهند.

ظرفيت سرمايش و گرمايش پايين

مسلما ميني چيلرها براي واحدهاي كوچك ظرفيت سرمايش يا گرمايش مناسبي را ارائه مي‌دهند اما براي استفاده از در كارخانه‌ها، مجتمع‌هاي مسكوني يا تجاري بزرگ و يا مراكز صنعتي انتخاب‌هاي خوبي به حساب نمي‌آيند.

نحوه نصب فن كويل

براي نصب فن كويل بايد به نكات مختلفي مثل انتخاب محل نصب و نصب فيزيكي و نصب برقي و همچنين راه اندازي فن كويل توجه داشته باشيد. در ادامه در اين راهنماي نصب فن كويل شما را با نصب چهار فن كويل كاستي چهار طرفه، كاستي يك طرفه، فن كويل ديواري و فن كويل زميني آشنا مي كنيم.

نصب فن كويل كاستي چهار طرفه

فن كويل كاستي چهار طرفه براي استفاده در محيطهاي اداري و تجاري بسيار مناسبند. براي نصب فن كويل كاستي چهار طرفه بايد به اين نكته توجه داشت كه اين نوع از فن كويل ها از دو قسمت شامل body يا بدنه و قسمت پنل تشكيل شده اند.

قسمت بدنه فن كويل شامل فن، كويل و ساير متعلقات فن كويل مي شود كه از بين ديده نمي شود و در هنگام نصب داخل سقف كاذب مي رود. اما قسمت پنل از بيرون قابل مشاهده است. در برخي از برندها ممكن است مشاهده كنيد كه اين دو قسمت به هم پيچ شده اند و اين موضوع نصب فن كويل را سخت تر مي كند.

پنل اين نوع از فن كويل ها معمولا بسيار شكننده اند و جنس پلاستيكي دارند. به همين دليل براي نصب بايد ابتدا اين دو قسمت از هم جدا شوند. در ادامه بايد body را نصب كرده و در سقف كاذب جانمايي كرد. سپس لوله هاي آب و درين و همچنين برق فن كويل نصب مي شود.

در نهايت بايد پنل روي دستگاه قرار بگيرد. اتصال پنل و بدنه به وسيله چند سوكت و پيچ انجام مي شود. فن كويل چهار طرفه ظاهري مربعي دارد و در صورت قرار گرفتن در وسط سالن يا اتاق به چهار جهت پرتاب باد دارد.

نصب فن كويل كاستي يك طرفه

فن كويل كاستي يك طرفه از نظر سيستم برد و پمپ درين مخصوص كولر گازي مشابه فن كويل كاستي چهار طرفه است. بدين صورت كه اين فن كويل هم داراي پمپ درين، ترموستات و ريموت است. همانند مدل كاستي چهار طرفه در اين نوع از فن كويل ها ۲ برد شامل يك برد اصلي و يك برد چشمي قرار مي گيرد.

ظاهر اين فن كويل ها به صورت مستطيلي است. بدين صورت كه با نصب آن در زير سقف يك گوشه اتاق قادر است از زير مكش انجام داده و از جلو باد را پرتاب بدهد. در اين فن كويل ها دمپر هم وجود دارد كه كمك مي كند تا باد به صورت يكسان در كل محيط توزيع شود. به اصطلاح مي گويند سويينگ يا تغيير زاويه دارد.

بهترين محل نصب اين فن كويل در اتاق خواب و معمولا بالاي پنجره يا در ورودي اتاق است تا هوا بتواند به خوبي گردش داشته باشد.

معايب استفاده از فن كويل كاستي يك طرفه

امروزه كمتر از فن كويل كاستي يك طرفه استفاده مي شود و استفاده از فن كويل سقفي تو كار معمول تر است. از طرفي با توجه به روكار بودن پنل اين فن كويل گهگاه معماران براي از بين نرفتن ظاهر معماري داخلي ساختمان ترجيح مي دهند از فن كويل هاي تو كار استفاده كنند. از طرفي ممكن است پس از مدتي رنگ پنل فن كويل تغيير پيدا كند.

نكات مهم درباره نصب فن كويل كاستي يك طرفه

فن كويل كاستي يك طرفه را بدون دريچه بازديد هم مي توان نصب كرد. اما در اين صورت اگر نياز به بستن شير ورودي آب وجود داشته باشد بايد كل پنل باز شود.

قسمت بدنه اين فن كويل حدود ۱۵ سانتي متر كوتاه تر از پنل آن است كه از اين اختلاف طول مي توان براي اتصال لوله ها و شير آلات استفاده كرد. نكته مهم در نصب اين فن كويل توجه به عايق بندي است. چون برد چشمي آن در همين فضاي ۱۵ سانتي متري قرار دارد و برد بايد عايق شود. البته برد برخي از فن كويل ها به صورت فابريك عايق بندي دارد.

پنل اين فن كويل از جنس پلاستيك ABS بسيار مقاوم است، اما با اين حال ممكن است در دماي بالاي ۶۰ درجه تغيير رنگ بدهد. اين فن كويل قابليت اتصال به BMS يا سيستم مديريت ساختمان را هم دارد و مي تواند شير برقي را هم كنترل كند.

نصب فن كويل ديواري

همانطور كه از اسم اين فن كويل پيداست، از اين فن كويل براي نصب روي ديوار استفاده مي شود. از نظر ظاهري اين فن كويل ها شبيه به اسپيلت هستند با اين تفاوت كه آب وارد آن ها مي شود. به اين فن كويل ها هم مي توان به صورت جداگانه شير برقي وصل كرد و ترموستات هم دارند.

معمولا در فضاهايي كه از قديم فن كويل زميني استفاده شده است و جاي نصب اين نوع فن كويل وجود دارد، از فن كويل ديواري استفاده مي كنند. چون نصب به اين صورت راحت تر است و فقط شما بايد لوله ها را روي ديوار بكشيد تا فن كويل روي ديوار نصب شود.

در نصب اين فن كويل حتما دقت كنيد كه خيلي به سقف نزديك نشود و به سقف نچسبد. از آنجايي كه مكش اين فن كويل بسيار بالاست، در صورت چسبيدن به سقف به فن آن فشار زيادي وارد مي شود.

به طور معمول نصاب ها پيشنهاد مي دهند كه اين فن كويل از سقف حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتي متر فاصله داشته باشد تا گردش هوا به شكل بهتري انجام شود.

اگر قرار است اين فن كويل در جايي قرار بگيرد كه فاصله سقف تا زمين بسيار زياد است، پيشنهاد ما اين است كه آن را نهايتا در ارتفاع ۳ يا ۴ متري از زمين نصب كنيد. اين فن كويل ها پرتاب هواي بالايي ندارند پرتاب قطري آن ها ۶ تا ۶ و نيم متر است. به همين دليل در صورت نصب در ارتفاع بالا ممكن است فقط قسمت بالا را سرد و گرم كند.

در نصب اين فن كويل دقت داشته باشيد كه فن كويل ديواري معمولا به صورت فابريك پمپ درين ندارد. به همين دليل براي جمع آوري درين يا بايد لوله بكشيد يا يك پمپ جداگانه نصب كنيد تا آب درين به سمت بالا پمپاژ شود.

نصب فن كويل زميني

نصب فن كويل زميني هم امروزه به دلايل مختلف رواج پيدا كرده است. اين فن كويل ها طراحي بسيار كم عرضي دارند. عرض آنها فقط ۱۳ سانتي متر است؛ اندازه تقريبا يك رادياتور. در ساختار آن ها هم از يك فن يكپارچه استفاده شده و به همين دليل سر و صداي زيادي ندارند.

از طرفي استفاده از اين فن كويل باعث زيبايي محيط مي شود. اين نوع فن كويل را روي ديوار هم مي توان نصب كرد. در داخل بسته آن دو تا پايه هم قرار داده شده تا در صورت نصب روي زمين به خوبي روي زمين قرار بگيرد و ديگر نيازي به مهار با ديوار وجود نداشته باشد.

از طرفي چون اين فن كويل ها عرض كمي دارند به عنوان نيمكت هم استفاده نخواهند شد و فشاري روي آن ها وارد نمي شود. اين مزيات باعث شده تا اين فن كويل به يك فن كويل بسيار كاربردي براي محيطهاي مسكوني و اداري تبديل شود.